Bilim insanları, ötücü kuşları 10 yıl süreyle “kaçınanlar” ve “uyarlayıcılar veya sömürenler” olarak iki grupta inceledi.
Washington Üniversitesi’nde görevli bilim insanlarının yaptığı araştırmada, ötücü kuşlar “kaçınanlar” ve “uyarlayıcılar veya sömürenler” olarak iki grupta ayaklarına bağlanan bantlarla 10 yıl süreyle incelendi.
Kaçınanlar grubundaki, Pasifik Kuzeybatısı bölgesinde çalıkuşu, ardıçkuşu gibi ötücü kuşların çarpık kentleşmeden etkilenerek eşlerinden ayrıldığı, yaşam alanlarını terk ettiği ve yeniden üreyemediği belirlendi. Bu kuşların, yeni yaşam alanlarında bile yeni eş bulma yeteneklerini kaybettiği ve başarılı bir şekilde üreyemediği ortaya çıktı.
Araştırmada, ormanlık alanların hızla kentlere dönüşmesiyle ötücü kuşların yuvalarını kurmak, yavrulamak ve yavrularını büyütmek için yeni yerler bulmak zorunda kaldığı saptanırken, yaşam alanları yok edilen canlıların ortalama 1,5 futbol sahası kadar yol aldığı, yeni yerleştikleri bölgelerde en az 1 yıl üreyemedikleri belirlendi.
Washington Üniversitesi Çevresel ve Orman Bilimleri Fakültesinde görevli Prof. John Marzluff, ötücü kuşların kendine yaşam alanı oluşturduktan sonra göç etmeyi tercih etmediğini ancak besin sıkıntısı, yuvalarının güvenliği ve karşı cinsi etkilemek gibi nedenlerle yola çıktıklarını ifade etti.
Diğer yandan, “uyarlayıcılar veya sömürenler” grubundaki ötücü serçe, benekli uzun kuyruklu ispinoz kuşu, kara gözlü junko, çitkuşu gibi ötücü kuşların kentsel gelişmenin etkilerine dayanabildiği belirlenen araştırma, bu gruptaki bazı kuşların insanlarla uyum içinde yaşayabildiğini, hatta kendileri için yapılan kuş evlerinde kaldıklarını gösterdi.
Kentleşmenin bu gruptaki ötücü kuşların yavrulamasını etkilemediği sonucuna da ulaşıldı.
Araştırmanın sonuçları “PLOS ONE” dergisinde yayımlandı.
AA